สัพพผลทายกเถราปทานที่ 9 (519)ว่าด้วยผลแห่งการถวายผลไม้ต่าง ๆ[109] ครั้งนั้น เราเป็นพราหมณ์มีนาม ชื่อว่า วรุณะ เป็นผู้เรียนจบมนต์ ทิ้งบุตร 10 คน เข้าไปกลางป่า สร้างอาศรมอย่างสวยงาม สร้าง บรรณศาลาจัดไว้เป็นห้อง ๆ น่ารื่นรมย์ใจ อาศัย อยู่ในป่าใหม่ พระพุทธเจ้าพระนามว่าปทุมุตตระ ทรงรู้ แจ้งโลก ผู้สมควรรับเครื่องบูชา ทรงพระประ- สงค์จะช่วยเหลือเรา พระองค์จึงได้เสด็จมายัง อาศรมของเรา พระรัศมีได้แผ่กว้างใหญ่ตลอดไพรสณฑ์ ครั้งนั้น ป่าใหญ่โพลงไปด้วยพุทธานุภาพ เรา เห็นปาฏิหาริย์ของพระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐสุด ผู้ คงที่ ได้เก็บเอาไปไม้มาเย็บเป็นกระทง แล้วเอา ผลไม้ใส่จนเต็มหาบ เข้าไปเฝ้าพระสัมมา- พุทธเจ้าแล้วได้ถวายพร้อมทั้งหาบ เพื่อทรง อนุเคราะห์เรา พระพุทธเจ้าได้ตรัสแก่เราว่า ท่านจงถือเอาหาบเดินตามหลังเรามา เมื่อ สงฆ์บริโภคแล้ว บุญจักมีแก่ท่าน |